DE NIHILO NIHIL / OD NIČEGA NASTAJE NIŠTA – Miroslav Kuka

Prikazan autorski tekst prof. dr Miroslava Kuke zabranjen je 2017. godine za objavljivanje od strane dnevnog lista “Večernje novosti”, a posle izbora predsednice Vlade Republike Srbije i njenog javnog
izjašnjavanja o svojoj seksualnoj orijentaciji. S obzirom na globalnu rasprostranjenost i nesmanjenu
aktuelnost ove teme, objavljujemo tekst u celosti, sa dva dodatka kojima autor slikovito pojašnjava
prikazan tekst.

Demografske statistike pokazuju da je oko 1800. godine broj ljudi na planeti bio oko milijardu, a da se uvećanje na dve milijarde ostvarilo tek oko 1920. godine. Naime, svetsko stanovništvo je u stalnom porastu, počevši od pandemije „crne smrti“ koja je nastala u Kini, pa se preko Sirije, Egipta i Sicilije širila do Evrope, odnoseći u srednjem veku više od trećine evropske populacije. U međuvremenu, zahvaljujući tehnološkom razvoju, koji je doprineo produktivnosti industrije, poljoprivrede i napredku medicine, danas planetu naseljava oko 7,3 milijarde ljudi, dok su procene Ujedinjenih nacija da bi do 2050. godine taj broj mogao da naraste i do 10 milijardi. U tom smislu, sve više se priča o prenaseljenosti planete tj. odnosu ljudske populacije i životne okoline, koja danas rezultira: povećanjem stope rađanja i smanjenjem stope smrtnosti, povećanjem zagađenja i posledicama poput „globalnog zagrevanja“, iscrpljivanjem izvora fosilnih goriva i nedovoljnim alternativnim rešenjima, razvojem modifikovane hrane, i kao posledica navedenog, opštim padom životnog standarda.
Najveći uticaj na proces zagrevanja planete tj. efekat „staklene bašte“, nema industrija, kako se obično misli, već broj domaćinstava tj. opseg i priroda njihove potrošnje. U nastojanju da spreče negativne posledice prenaseljenosti, zemlje poput Kine, uvode rigoroznu državnu politiku „jedna porodica, jedno dete“, međutim, na globalnom nivou to nije dovoljno. Potrebno je stimulisati sve oblike društvenog izražavanja koji rezultiraju smanjenjem priraštaja stanovništva.

U međuvremenu, dr Miroslav Kuka, zajedno sa ćerkom Ljubicom, tada studentom demografije, svoja komparativno istorijska istraživanja u funkciji projektovanja prihvatljivih demografskih modela, objavljuje 2022. godine u “Međunarodnom naučnom časopisu za umetnost, humanističke i društvene nauke” iz Indije. Integralne delove ovog naučnog rada objavili su i mediji u Srbiji pod naslovom Demografske manipulacije i političko – migraciona pitanja u Evropi.

prof. dr Miroslav Kuka
https://aipublisher.org/article_id=240
https://www.bastabalkana.com/2023/08/demografske-manipulacije-i-politicko-migraciona-pitanja-u-evropi/

Zagovornici prenaseljenosti i raznih oblika društvenih segregacija, popularišu projekat tzv. „zlatne milijarde“ tj. depopulacije planete do koje se može doći: stvaranjem ratova, razvojem i širenjem infektivnih bolesti i biološkog oružja, zagađenjem hrane, vode, itd. Međutim, ovim inicijativama se mora pridodati i prihvatljiv oblik društvene svesti, koji sa svoje strane utiče na smanjenje populacije ljudi: legalizacije i promocije abortusa, sterilizacije, eutanazije ili popularisanja homoseksualnosti tj. seksualne orijentacije iz koje ne nastaje potomstvo. S obzirom da je lukavstvo, pored ostalog, “mudrost pokvarenih ljudi”, popularisanje homoseksualnosti se metodološki sprovodi indirektno, preko simboličkog inkorporiranja u društva tradicionalnih kulturnih vrednosti (navedeni model se prvo eksperimentalno isprobava u hrišćanskim zemljama, a potom se iz tog iskustva prave modeli za konzervativne islamske zemlje). Nastoji se da inkorporirani simbol bude što bolje pozicioniran, tj. što reprezentativniji u sistemu institucija društva koje se razgrađuje.

Rasprostranjenost svetskih religija

Naime, 1977. godine Svetska zdravstvena organizacija je u svojoj klasifikaciji bolesti i poremećaja u
dijagnostičko statističkom priručniku za mentalne poremećaje, uključila homoseksualnost kao bolest, da bi 1990. godine isto uklonila i od tada se homoseksualnost smatra jednim od oblika seksualnosti. Ovim se stvorio društveni ambijent da ukoliko se pobunite protiv javnog izražavanja homoseksualnosti, vi se više ne bunite protiv „popularisanja bolesti“ što bi bilo prihvatljivo, već protiv izražavanja sloboda, što je neprihvatljivo.
Sledeći korak je da se ovaj oblik društvene svesti, preko obrazovno – vaspitnog procesa nametne u ranom
detinstvu, kako bi u starijim uzrastima bio što prihvatljiviji. Navedeni proces je već započet u srpskom društvu, istina sa izvesnim zakašnjenjem u odnosu na „napredniji svet“.

Ecce Homo c. 2007. privatna kolekcija – Modena, Italija
https://kuka-grosmeister.com/digital-art/

Međutim, kako to da se borba protiv homofobije, većinski zagovara uz pomoć onih koji ne pripadaju populaciji te seksualne orijentacije, pokazujući na taj način nepostojeću omasovljenost borbe. Izgovori da je u pitanju borba protiv diskriminacije su neprihvatljivi, jer ima mnogo diskriminisanih grupa koje se ne podržavaju iako im prethodno navedeni aktivisti većinski pripadaju. Uzgred, kako govoriti o diskriminaciji homoseksualnosti, ako se u društvu sve više priča o uticajnim lobi grupama ljudi tih seksualnih orijentacija, čak i na najvišim državnim funkcijama. Dakle, mora da postoji neki viši cilj, kome borba protiv homofobije samo služi kao izgovor.

Inicijativa počinje logističkim pripremama koje prethode terenskim aktivnostima, oko kojih se po prirodi
„društvenih kretanja“ formiraju suprostavljene grupe, neretko navodnih zagovornika. Kažem „navodnih“, jer podržavati određenu inicijativu ne mora biti motivisano istomišljeništvom, dovoljno je da imate pogodan karakter (koristoljubivost ili sklonost manipulaciji). Najpoželjniji psihološki profil su pojedinci podložni transformaciji motiva unutar preuzete inicijative. Na primer, neka je borba za “LGBT ljudska prava” primarno motivisana borbom protiv homofobije, a uzgred i sporednim / sekundarnim motivima npr. zaradom, statusom u društvu, medijskom prisutnosti itd. koji nisu predstavljeni u prvobitnom cilju. Vremenom, pod izvesnim uslovima, a najvažniji je postojanje određene dispozicije ili sklonosti, ovi sporedni / sekundarni motivi postaju primarni, tj. dominantni. Podržavana i popularisana inicijativa i dalje ostaje ista, ali se motiv zbog koga se obavlja menja, tj. simbol i aktivisti postaju zaposlenici kod poslodavca, odnosno pokretača inicijative.

Posle „kadrovskog skautinga“ tj. izbora simbola i vodećih aktivista, sledi kontrola pokrenute inicijative,
posredstvom finansiranja i usmeravanja „patuljastih titana“, nasuprot pojedinaca i grupa koje se protive toj
inicijativi (npr. “prajd šetnje” su jedna od organizovanih formi uspešno realizovane inicijative). Na kraju, duh vremena u kome “cilj opravdava sredstva”, rezultira epilogom u frazi “de nihilo nihil” tj. „od ničega nastaje ništa“ u svakom smislu.

Kada simbol postane institucionalno prepoznatljiv on se u sledećoj fazi (u ovom primeru za svega dve godine, tj. 2019. godine) institucionalno prihvata mimo dotadašnje neprihvatljivosti. U tom smislu, institucije koje baštine konzervativnu tradiciju jednog naroda, prve usvajaju promene koje simbol sa sobom nosi. Većina pravoslavnih vernika ima ubeđenje da im je poznat stav Srpske pravoslavne crkve prema transrodnim osobama (npr. činu krštenja). Međutim, da li je baš tako, i da li bi u duhu razumevanja i tolerancije prihvatili ono što od nastanka pravoslavne crkve pa vekovima do danas nije bilo prihvatljivo.
Srpska pravoslavna crkva je jedina pravoslavna crkva koja je priznala transrodne osobe i blagoslovila ih.

https://www.bbc.com/serbian/lat/balkan-50310595

Lična operativna saznanja koja su simbolički najavila inicijative tj. razgradnju pravoslavne crkve, datiraju iz 1996. a potom 2011. godine. Aktivnosti “označitelja” rezultirale su terenskim epilozima kod “označenog”: seksualne i finansijske afere episkopa / mitropolita Pahomija, gej porno snimci episkopa Kačavende, raščinjen episkop Artemije, priznanje autokefalnosti Makedonske pravoslavne crkve, ekumenizam u SPC-u, izbor patrijarha Porfirija u kripti (grobnici) Hrama Svetog Save… Smatra se da je vidljivi svet stovarište slika i
znakova, koji se prvo moraju uočiti a potom kauzalno simboličkom metodom otkriti njihov skriveni smisao. Naučnik, umetnik ili… je prevodilac te univerzalne analogije.

Idol c. 2004. privatna kolekcija – Beograd, Srbija
https://kuka-grosmeister.com/pdf-kos/

https://www.youtube.com/watch?v=PbX3i-aPOx4

Autor teksta dr Miroslav Kuka radio je na operativnim poslovima u Resoru državne bezbednosti, gde je 1995. godina i nagrađen, a nedugo potom na svoju inicijativu napušta službu.

UKOLIKO I TI ŽELIŠ DA PODELIŠ SVOJ STAV, KLIK OVDE!